De andere kant van Chennai

Vandaag hebben we met de taxi-chauffeur van ons hotel ons een beetje laten rondrijden om Chennai ècht te bekijken. Plaatsen waar je als toerist beter niet alleen kunt komen.

De taxi chauffeur hebben we voor de hele middag ingehuurd. Een paar keer zijn we bij een winkelcentrum naar binnen geweest. Hij blijft dan in de parkeergarage of voor de deur op ons wachten. Heel luxe -:). Zo'n hele middag met chauffeur kost 20 euro. Heel goedkoop dus. Hij liet ons van alles zien, kregen overal uitleg over en vertelde veel. Heel boeiend.

Gelijktijdig ook heel triest want zo worden wij als koning en koningin behandeld terwijl zij zelf in armoede leven. De taxi chauffeur verdient omgerekend 180 euro per maand. De helft daarvan gaat op aan huur. Zijn vrouw is Sari verkoopster en verdient iets meer.

Toch laten ze hun zoon en dochter studeren. De familie springt bij om dit te kunnen financieren.  Zodra de kinderen later een baan hebben gaan zij hun familie weer financieel ondersteunen. Meer dan een flinke fooi geven, kunnen we helaas niet doen. Maar wat moeten we ons beseffen hoe goed wij het wel niet hebben.

Het verkeer blijft een chaos. Alles en iedereen rijdt en loopt door elkaar. Auto's, brommers, scooters, koeien, mensen, fietsen etc. Het is onvoorstelbaar dat het bijna altijd goed gaat. Zo kwamen we gisteren UIT bij de OPRIT van een snelweg. Maar misschien hoort dat ook wel zo want via die erg werden we elke dag thuis gebracht.

De weg is vaak 2- of 3-baans maar als je iemand inhaalt dan toeter je gewoon. Het verkeer blijft ook niet op de baan rijden. Zo gaan links of rechts van je inhalen maar je kunt ook op de lijn rijden. In plaats van tussen de lijnen -:)). 

Ook zagen we uiteraard regelmatig een koe lopen. Ze worden gewoon op straat gemolken.

Er was net een school afgelopen. Heel leuk om te zien, al die lieve kindjes in uniform. 

Verder ook veel armoede gezien, hoe  veel mensen leven, erg triest. 

Het was wederom een indrukwekkend dag!