De bruiloft

Donderdag ging de echte huwelijksvoltrekking plaatsvinden.

Om 9 uur werden we weer netjes opgehaald door de chauffeur. We konden gewoon in onze spijkerbroek mee want we krijgen die dag traditionele Indiase kleding aan. 

Op de bovenverdieping van de trouwlocatie zijn allemaal kamers om te kunnen rusten en/of om te kleden. Arno werd mee genomen naar een mannenkamer en ik naar een vrouwenkamer. Het gaat allemaal strikt gescheiden.

De sari bestaat uit 1 hele grote zijden doek en het is heel kunstig hoe het vast gemaakt werd en het een mooie jurk wordt. Ook mijn haren werden strak naar achteren gekamd en ik kreeg een mooie bloemenkrans in mijn haar. Gisteren met de receptie had ik mijn haar los en daar was ik zelf wel even druk mee geweest. Maar zij vonden dat "pretty messy". Oh.. en bedankt hè. :-)). Maar Arno kreeg ook de vraag waarom hij zijn haar niet even ging kammen. Maar ja , hij heeft het ook altijd zo -:).

Na het plaatsnemen in de trouwzaal begonnen er een aantal ceremonies. Eerst met de bruidegom en familie en daarna met de bruid en familie. 

Daarna gaat de bruidegom naar buiten. Het is een ceremonie dat hij niet wil trouwen en de oudste broer van de bruid hem alsnog moet overhalen door hem geschenken aan te bieden (oa een waaier en tasje met inhoud voor de tempel) en zijn voeten gaat wassen. Uiteindelijk gaat de bruidegom akkoord en gaat iedereen weer naar binnen.

Van de moeder en tante kreeg Odette nog het teken (stip) dat alle getrouwde vrouwen dragen.

Er vinden meerdere ceremonies en rituelen plaats op het podium, met een aantal priesters. Rijst, fruit en bloemen zijn belangrijk tijdens deze ceremonies. Na afloop worden er door de families ook gouden sieraden gegeven aan bruid en bruidegom. 

Zo waren er nog een paar ceremonies meer die wij niet allemaal goed begrijpen. Die ga ik nog een keer wil navragen wat de betekenis is. Maar ze waren allemaal even mooi en indrukwekkend.

Tie the knot

Het hoogtepunt van de huwelijksvoltrekking is: tie the knot. Oftewel de knoop in de kleding die je met elkaar verbindt. De knoop staat voor de verbinding die je met elkaar aangaat. Er is dan zeer harde muziek.

Daarna is het een herhaling van de receptie. De gasten gaan weer om de beurt het podium op om (nog een keer) te feliciteren. Daarna kun je doorlopen naar de eetzaal waar je weer overheerlijk eten geserveerd krijgt op een bananenblad. Er werd weer goed voor ons gezorgd en kregen weer duidelijke uitleg wat het was en hoe je het het beste kunt eten. Eerst door Raakesh (broer) en daarna door oom Ram. We voelden ons wederom heel speciaal dat zij tijd vrijmaken om ons die uitleg te geven. Het was weer super lekker eten. 

Na het eten nog weer even terug naar de trouwzaal om opnieuw een aantal foto's te maken met oa het bruidspaar en familie. Ook mochten we nog weer diverse mensen van de familie ontmoeten. 

Op onderstaande foto's de twee broers van Raja, zijn moeder en oom Ram, die tijdens de ceremonies samen met zijn vrouw de rol van ouders innemen. In de Tamil cultuur heeft de moeder van de bruidegom hierin geen rol, omdat ze weduwe is.

Ook een hartelijke kennismaking met de familie van de moeder van Raja. Zij dragen vandaag groene shirts. De familie van de bruidegom dragen blauwe shirts voor de getrouwde mannen en goudkleurige shirts voor de ongetrouwde mannen.

Daarna werd het tijd om terug te gaan naar het hotel en afscheid te nemen. Ook nog even handen geschud met oom Logan, die Raja stimuleerde (ook financieel) om te studeren.

Terug bij het hotel zie je de trots van de mensen dat je traditionele kleding draagt. Dus uiteraard weer tijd voor een aantal foto's.

En als allerlaaste natuurlijk met Arul. De chauffeur van de familie die ons deze week telkens veilig weg heeft gebracht en weer heeft opgehaald.

Het afscheid viel ons zwaar. Wat een verrijking om iets van deze cultuur te mogen leren. En zoveel warme lieven mensen te mogen leren kennen. Vandaag was letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van deze week.